Monday, February 27, 2006

' Wat ik niet hoef mag jij niet '

Aan de redactie van 'Vroege Vogels' .

Ik heb begrepen dat u de vinder van het eerste kievietsei een gouden eitje cadeau doet als hij die niet opraapt .

Jullie zijn totaal geschift geworden .

Ik zeg bij deze mijn e-mail abonnement op en zal niet meer naar uw uitzending luisteren .
-----------------------

Nu zal het vertrek van één luisteraar u weinig kunnen schelen, maar ik wil graag
even uitleggen waarom u mij zo kwaad hebt gemaakt .

Ik heb mezelf altijd beschouwd als horend bij het 'denkend deel der natie' en als vooruitstrevend democraat .
Maar 'democratie' is al een tijdje de 'dictatuur van de hardst schreeuwende minderheid' geworden .

Al sinds mensenheugenis zijn er groepen die anderen hun mening proberen op te dringen .
De Romeinen, Bonifatius, de Spanjaarden tachtig jaar, korte tijd de Fransozen ,
de Katholieke Kerk, de Nationaal Socialisten, de Gewone Socialisten, de Stalinisten ,
Trotskisten, de Kerkeraad, Astmalijdende Anti-rokers , Gezondheidsbangmakers
en tegenwoordig de Milieuactivisten .

Zulke groepen combineren bij elkaar gesprokkelde -tijdgebonden - gelegenheidsargumenten
en vooral veel morele chantage om het leven van andere mensen te 'verbeteren', wat meestal
neer komt op 'beperken', dit ter meerdere eer en glorie van hun eigen opvattingen .


' Wat ik niet hoef mag jij niet ' .

En wie het hardst schreeuwt is de baas, en dat zijn nu de Milieuactivisten .

De horizon is al verpest door zwaargesubsidieerde oerlelijke windmolens die marginaal nut hebben .

En nu mogen de Friezen geen kievietseieren meer rapen .

Het wordt tijd om te emigreren .


joep steinmeijer

Ik wil er bij deze nog op wijzen dat de eerste (recente) politieke moord hier gepleegd werd door een gestoorde milieu-activist, en dat de enige, ongestrafte terroristische aanslagen - vrachtwagens in de fik - hier zijn gepleegd door het Dierenbeschermingsfront .
De tweede politiek moord was door een godsdienstwaanzinnige en nu proberen 'we' met gelegenheidwetten in een politiek proces een stel warrige Koran-studenten - die niets gedaan hebben - de bak in te gooien .

We leven in een rare tijd ......
----------------------------------------

Friday, February 10, 2006

vijfenvijftig plus

Donderdagmorgen werd ik met een vreemd gevoel wakker .

Niet ik was veranderd, maar mijn omgeving was anders geworden .

Ik realiseerde me deze ochtend dat de mensen die ik ken

--maar vooral de mensen die ik gekend heb-- allemaal oud waren .

Oud geworden waren, uiteraard, maar die verandering was me ontgaan .

Die vrienden zijn niet meer bezig met een carriére, ze zijn op het eindpunt daarvan, zelfs hun tijd van hartaanvallen en maagzweren is al jaren voorbij ; de vriend in zaken moet nu binnen zijn, zijn tijd is op .

Mijn vrienden, of vroegere vrienden en kennissen hadden doorgaans een paar kinderen, en zelfs die zijn nu meestal de deur uit, en ze zitten al tijden ’s avonds samen voor de buis .

Als ik er over nadenk, de oudere broers en zussen van mijn vrienden zijn hier en daar al aan het doodgaan, vaak omdat ze oud zijn, of door slijtage, door een of andere kanker, of gewoon omdat je nu eenmaal ergens aan dood gaat .

Nu pas drong het bijvoorbeeld tot me door dat mijn ex-en niet alleen een paar jaar ouder waren dan ik, dat was altijd al zo, en dat ze de menopause voorbij waren, dat had ik ook al eerder bedacht, maar dat ze nu ook zestig waren of nog ouder, en dus niet meer volwassen-maar-nog-steeds-heel-mooi .

Bij een slanke goedgeconserveerde vijftigster kon ik me nog heel goed bedplezier voorstellen, bij een vrouw van zestig met grijze haren is dat eerder iets voor een liefhebbende echtgenoot dan voor een minnaar .

Wat het betekent dat ik er zelf al vijfenvijftig jaar ben was me blijkbaar ontgaan .

Ik heb geen zelf geen carriére gehad, heb nooit kinderen gemaakt, geen idealen zien mislukken (of slagen), nooit een vrouw naast me oud zien worden, ik heb mijn ouders eigenlijk niet zien doodgaan, geen oude ooms zien dementeren en dus bij gebrek aan dat soort ervaringen als tijdsmeting ben ik zelf dus niet ouder geworden .

Blijkbaar .

Voor mijn gevoel blijf ik leeftijdloos, maar sinds donderdagochtend weet ik, nee, voel ik dat de wereld om me oud is geworden, hun levens zijn af, ook al kan het nog wel een tijd duren voor het over is ........

Misschien komt het allemaal omdat ik dinsdags bij mijn computerklasje mezelf regelmatig tegen mijn verbaasde kinderen hoor zeggen :
".. toen was jij nog niet geboren .."


joep